Migracja

Ten moduł odkrywa czym jest migracja oraz umożliwia nam prześledzić naszą własną historię migracji

Twierdza Europa

  1. „Każdy człowiek ma prawo swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania w granicach każdego Państwa.
  2. Każdy człowiek ma prawo opuścić jakikolwiek kraj, włączając w to swój własny, i powrócić do swego kraju”.
Artykuł 13 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka

Granice i regulacje wjazdu do danego państwa ograniczają to prawo na całym świecie.

Jednym z tych regionów świata, które wykazują się właśnie ograniczaniem tego Prawa Człowieka są Unia Europejska i Stany Zjednoczone, gdzie przybywa wielu ludzi z nadzieją na lepsze życie.

USA

Międzynarodowa granica między USA a Meksykiem mierzy 3144 kilometrów i jest jedną z najczęściej przekraczanych granic na świecie. W 2006 r. została legalnie przekroczona 250 milionów razy. Liczba nielegalnych migrantów z Meksyku, Gwatemali, El Salvador, Hondurasu, Nikaragui i Ekwadoru jest szacowana na 350 tysięcy osób.

To głównie młodzi mężczyźni z Ameryki Centralnej, którzy siedzą na dachach pociągów towarowych i jadą tysiące mil, by dotrzeć do granicy amerykańsko-meksykańskiej. Aby ograniczyć nielegalną imigrację, Stany Zjednoczone rozpoczęły budowę muru granicznego, który miał mieć 1125 kilometrów długości i miał chronić granicę, razem z sześcioma tysiącami strażników.

Ówczesny prezydent Meksyku Felipe Calderon porównał rozprzestrzenianie się takich granicznych instalacji do budowy Muru Berlińskiego, a organizacje broniące Praw Człowieka, takie jak Amnesty International, również skrytykowały budowę. Liczba osób, które giną próbując nielegalnie przekroczyć granicę szacowana jest na 250 – 500 rocznie. Tylko w 2010 r. zginęły 253 osoby, próbując przemierzyć pustynię Sonoran w południowej Arizonie.

Obejrzyj serię zdjęć z niemieckiego kanału informacyjnego n-tv. Są tam pokazane fotografie z granicy meksykańsko – amerykańskiej. Pozwól, by zdjęcia wywarły na Tobie wrażenie. http://www.n-tv.de/mediathek/bilderserien/politik/Die-Grenze-zwischen-den-USA-und-Mexiko-article67611.html

Unia Europejska – Afryka

Od czasu powstania Unii Europejskiej jej granice są stopniowo forsowane, choć cały czas Unia stara się je wzmacniać. Takie działania spowodowały, że o Europie zaczęto mówić, jako o "twierdzy".

Jeśli chodzi o Europę, to mówi się głównie o krajach basenu Morza Śródziemnego. W Hiszpanii, Grecji czy we Włoszech pojawiają się w mediach zdjęcia imigrantów czy uchodźców, głównie z Afryki, którzy chcieliby wsiąść na zatłoczoną, drewnianą łódź i przypłynąć do Europy. Często ludzie czekają miesiącami, niektórzy nawet latami, na możliwość przerzutu z Maroka, czy innego kraju po afrykańskiej stronie Morza Śródziemnego do Europy. W tej chwili w Maroku, jak szacuje Ministerstwo Spraw Wewnętrznych w Rabacie, żyje około dwudziestu tysięcy ludzi z regionu Afryki Sub -Saharyjskiej, którzy chcieliby się przedostać do Hiszpanii.

Aby nie pozostawiać krajów takich jak Hiszpania, Włochy czy Grecja samym sobie w pilnowaniu europejskich granic zewnętrznych, powołana została Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX). Jest to wspólna agenda Unii Europejskiej z siedzibą w Warszawie, której celem jest ochrona zewnętrznych granic UE przez nielegalnymi imigrantami.

Przyjrzyj się najbardziej popularnym trasom nielegalnych imigrantów. Pamiętaj jednak, że nadal główne szlaki migracyjne dostępne są drogą lotniczą. Wielu migrantów przemieszcza się z wizą turystyczną, a po upływie terminu ważności wizy, stają się nielegalni. www.frontex.europa.eu/trends-and-routes/migratory-routes-map

Tutaj możesz zobaczyć, w jaki sposób Frontex chronił rejonu Śródziemnomorskiego w 2009 r: http://clandestinenglish.files.wordpress.com/2009/05/keyseaoperationfrontex.jpg

Wiele organizacji zajmujących się ochroną Praw Człowieka krytykuje działania Frontexu w kontekście jego militarnych, anty-uchodźczych działań obronnych w regionie śródziemnomorskim. Uchodźcy schwytani na morzu mają prawo wystąpienia o status uchodźcy. Nie powinni być wysyłani z powrotem, jeśli mogą grozić im prześladowania. Zgodnie z danymi organizacji Pro Asylum, około 8100 ludzi zginęło w czasie podróży do granic zewnętrznych Unii Europejskiej w ciągu dwudziestu lat do 2008 r., ale w samym 2007 r. zginęło aż 2 tysiące osób.

W 2009 r. uchodźcy z Senegalu opisywali, w jaki sposób ich łódź została schwytana na morzu: ”mieliśmy jeszcze tylko trzy dni drogi przed nami, kiedy zatrzymała nas łódź policyjna. Nie dali nam wody. Straszyli, że zniszczą naszą łódź, jeśli nie zawrócimy natychmiast. My prawie umieraliśmy z pragnienia, mieliśmy ciała zmarłych na pokładzie. Mimo to musieliśmy zawrócić do Senegalu”.