Równość płciowa

RÓWNOŚĆ PŁCI W RODZINIE

Równość płci w polityce, na rynku pracy czy w innych sferach nie będzie możliwa do osiągnięcia, jeśli równość nie zaistnieje w związkach. Podział obowiązków ze względu na płeć oparty jest na stereotypowej dychotomii (rozdzieleniu) sfery publicznej od prywatnej.

Sfera publiczna to płatna praca, władza, polityka, racjonalność i jest reprezentowana przez mężczyzn.

Sfera prywatna to czynności opiekuńcze, niepłatna praca, emocjonalność oraz relacje i jest reprezentowana przez kobiety.

Możemy tu po prostu mówić o związku między żywicielem rodziny i gospodynią domową. Taki podział obowiązków oznacza, że kobiety są odpowiedzialne za dom, obowiązki domowe, dzieci oraz innych członków i członkinie rodziny, a mężczyźni reprezentują rodzinę w świecie zewnętrznym i są odpowiedzialni za zapewnienie rodzinie ekonomicznej stabilności oraz podejmują kluczowe decyzje – są „głowami rodziny”.

Pomimo faktu, że współcześnie wielu mężczyzn jest zaangażowanych w prace domowe i opiekę nad dziećmi, ciągle powszechne jest sformułowanie, że mężczyzna „pomaga” w domu, niż po prostu zajmuje się domem. Taki podział na sfery publiczną i prywatną nadal trwa nie tylko na symbolicznym, ale i realnym poziomie. Kobiety są zmuszane do wzięcia na siebie potrójnego ciężaru: pracy zawodowej, prowadzenia domu, opieki nad dziećmi i często jeszcze opieki nad starszymi osobami z rodziny.

Tak skonstruowana rzeczywistość ma wpływ nie tylko na te kobiety, które są odpowiedzialne za wypełnienie tych wszystkich obowiązków, ale również na te, które takich zobowiązań nie mają (singielki, kobiety żyjące w równościowych związkach, gdzie standardem jest równy podział obowiązków). Pracodawcy i szersza opinia publiczna przedwcześnie zakłada, że kobiety nigdy nie przedłożą pracy zawodowej i kariery ponad rodzinę i relacje.

Z drugiej jednak strony, ta dychotomia sfer publicznej i prywatnej ma również negatywny wpływ na mężczyzn, a w szczególności na tych, którzy są zainteresowani pełnym uczestnictwem w życiu domu i rodziny. Ani pracodawcy, ani szersze otoczenie czy społeczeństwo ogólnie nie wspierają takich mężczyzn. Mimo formalnie deklarowanych wysiłków, mających na celu promowanie odpowiedzialnego ojcostwa, mężczyźni są najczęściej ograniczani właśnie w sferze opieki nad dziećmi.

To tak, jakby społeczeństwo nie doceniało możliwości, że mężczyzna mógłby w pełni zajmować się dzieckiem. Także sytuacja, w której mężczyźni zarabiają więcej od kobiet, wpływa na decyzję rodzin, który z rodziców zostanie z dzieckiem na urlopie rodzicielskim, czy wychowawczym. Jeśli rodzina musi zdecydować, z którego dochodu zrezygnuje, w większości przypadków, głównie z praktycznych powodów, decyduje się na rezygnację z dochodu matki, który jest i tak zwykle niższy od dochodu ojca.

Możliwości politycznej promocji równości płci są bardzo różnorodne. Na szczególną uwagę zasługuje szereg akcji wspierających godzenie życia zawodowego z prywatnym. W większości przypadków takie akcje są kierowane na wspieranie zatrudnienia kobiet poprzez programy dla matek, ale nie na wspieranie ojców.

Ta sfera to również pole do wprowadzania większego poziomu równości.

Zadanie

Przeprowadź krótkie badanie wśród członków i członkiń swojej rodziny/swoich współmieszkańców i postaraj się odpowiedzieć na poniższe pytania:

• Ile godzin dziennie przeznaczają kobiety, a ile mężczyźni na wykonanie obowiązków domowych?
• Ile godzin dziennie przeznaczają kobiety, a ile mężczyźni na opiekę nad dziećmi?
• Ile godzin dziennie przeznaczają kobiety, a ile mężczyźni na zabawę?
• Ile godzin dziennie przeznaczają kobiety, a ile mężczyźni na uprawianie swojego hobby?
• Ile zarabiają kobiety, a ile mężczyźni w Twoim domu?
• Jak mógłbyś/mogłabyś wyjaśnić to, czego się dowiedziałeś/dowiedziałaś?
• W jaki sposób osiągnąć wyższy poziom równości w rodzinie?