Krytyczne myślenie

Jak czytać gazetę

Niezależna kategoria zasobów w mediach. Ogólnie, należy uważać za bardziej wiarygodne poważne media niż tabloidy, które często karmią się sensacją i przejaskrawiają rzeczywistość.

Ważne jest rozróżnianie gatunków reportażowych i publicystycznych. Reportaż jest gatunkiem pozbawionym emocji, lakonicznym, dokładnym i podającym informacje na temat aktualnych i / lub nieznanych wydarzeń. Gatunek publicystyczny szuka wzajemnych połączeń, powiązań, podaje wnioski i przypuszczenia, tezy. Podawanie wiadomości powinno obiektywnie informować, natomiast publicystyka powinna podawać opinie dziennikarzy. Potem to od czytelnika zależy, czy zgadza się z opinią publicystów czy nie.

Chociaż wiadomości prasowe powinny być pozbawione emocji, często można spotkać nieobiektywne informacje. Dziennikarze mogą robić to za pomocą różnych sztuczek. Czasem cytują dwóch ekspertów z podobną opinią, ale nie pytają nikogo, kto ma odmienne zdanie. Aby to zrobić, świadomie (lub nieświadomie) narzucają pewne opinie jako fakty, tak więc oferują tylko częściową informację.

Jeśli dziennikarz pracuje z faktami bez ujawniania ich źródła, krytyczny czytelnik powinien zwiększyć czujność. To nie znaczy, że dziennikarz zmyśla fakty, ale czytelnik powinien mieć możliwość zweryfikowania informacji.

Stronniczość w prasie również może być zwodnicza, np. przez używanie nieodpowiedniego doboru słów. Służba prasowa powinna używać neutralnego języka. Nie powinni oni używać żadnych słów ekspresyjnych, ponieważ wpływają one na emocje i mogą wpłynąć na ton całego artykułu, a zatem także na całą informację. Czytelnik może ujawnić subiektywność dziennikarza, kiedy przyjrzy się przymiotnikom i przysłówkom przez niego użytym.

Przykład: