Rozwój

Czy wiesz, że...

• ... ile procent globalnych dochodów wytwarza najbiedniejsze 40% światowej populacji?
  5%. Najbogatsze 20% tworzy 3/4 światowych dochodów.
• .. jak wielu ludzi weszło w XXI wiek bez umiejętności czytania książki lub napisania swojego imienia?
  Blisko miliard ludzi
• ... połączone bogactwo jak wielu bogatych ludzi na świecie jest większe niż PKB (produkt krajowy brutto) najbardziej zadłużonych biednych krajów (567 milionów ludzi)?
• ... ilu ludzi żyje bez elektryczności?
  1.6 miliarda ludzi
• ... ilu ludzi żyje w slumsach?
  Około 1 miliarda ludzi.
• ... jaki był status Chin i Indii przed globalizacją?
  Biedniejszy niż większość biednych krajów.
• ... surowce naturalne mogą prowadzić do biedy?
  Duże wpływy z surowców naturalnych osłabiają dyscyplinę polityczną (korupcja, łapówki i nadużycia finansowe z pieniędzy budżetowych). Dochody z surowców naturalnych radykalnie zmniejszają potrzebę zbierania podatków. Kiedy kraje bogate w zasoby naturalne nie potrzebują pobierać podatków, nie zachęcają one swoich obywateli do kontrolowania sposobu, w jaki ich podatki są wydawane.
• ... że w latach 80. XX wieku międzynarodowe instytucje finansowe postanowiły zmusić rządy krajów rozwijających się do przeprowadzania niezbędnych reform przez "warunki"?
  Kraje w świecie większości mogły otrzymać pieniądze ze współpracy rozwojowej tylko jeśli obiecały zmienić część swojej polityki ekonomicznej. To nie działało dobrze, ponieważ np. Kenia wzięła pieniądze z Banku Światowego w zamian za tę samą reformę 5 razy w ciągu 15 lat. Reforma nie była wprowadzana i istniała tylko formalnie, a potem była odwoływana. Najbardziej zaskakujące jest, że pieniądze ze współpracy rozwojowej wciąż płyną. Dlaczego tak jest? Ponieważ urzędnik Banku Światowego pracował w ten sam sposób co urzędnicy banku komercyjnego - im więcej pożyczek oni udzielą, tym lepiej dla ich kariery.
• ... dowody statystyczne sugerują, że współpraca rozwojowa działa według "odwróconego porządku"?
  Oznacza to, że im więcej pomocy rozwojowej dasz, tym mniejszy efekt otrzymasz: pierwszy milion jest bardziej produktywny niż drugi. Centrum Globalnego Rozwoju szacuje w swoich badaniach, że kiedy współpraca rozwojowa osiąga 16% PKB kraju docelowego, staja się ona nieefektywna. W Afryce fundusze ze współpracy rozwojowej były bliskie tego wskaźnika nawet przed szczytem G8 w Gleneagles. W czerwcu 2005 roku w Gleneagles najpotężniejsze państwa obiecały, że podwoją fundusze na współpracę rozwojową w Afryce.
• .. jak społeczeństwo obywatelskie może wpływać na wielkie międzynarodowe korporacje i ich korporacyjne postępowanie, sprzyjając rozwojowi?
  Pod naciskiem organizacji pozarządowych De Beers (największa firma zajmująca się wydobywaniem diamentów) została przekonana do certyfikowana swoich diamentów (proces certyfikacji diamentów Kimberley'ego). Zostało udowodnione, że przymykanie oczu na ten problem (pieniądze z diamentów są wykorzystywane do finansowania wojen cywilnych w wielu krajach świata większości) ma poważne konsekwencje: jeśli idea krwawego diamentu znaturalizuje się w umysłach klientów, ceny diamentów szybko spadną.
• ... w połowie lat 90. XX wieku ankieta na temat przepływu publicznego finansowania w Ugandzie ujawniła, że tylko 20% pieniędzy, które zostały przyznane przez Ministerstwo Finansów szkołom podstawowym (nie dotyczy to pensji nauczycieli) dotarło do szkół?
  Po tym Główny Sekretarz Ministerstwa Finansów i Planowania Emmanuel Tumusiime-Mutebile postanowił zmienić sytuację i użył innowacyjnego podejścia. Za każdym razem kiedy Ministerstwo Finansów wysyłało pieniądze do danej szkoły, wysyłało także raport o tym do lokalnych mediów i tej szkoły, gdzie było wyraźnie napisane, ile pieniędzy powinna otrzymać. Po 3 latach powtórzono ankietę i liczba pieniędzy wzrosła o 20-90%.
• ... jaka była jedna z pierwszych decyzji minister finansów Nigerii Ngozi Okonjo-Iweala w 2003 roku?
  Postanowiła ona opublikować raport na temat ilości pieniędzy, jaka płynie do każdego z regionów kraju w ciągu miesiąca. Liczba sprzedanych kopii raportu osiągnęła maksimum pierwszego dnia - ludzie chcieli wiedzieć, gdzie idą ich pieniądze. Reakcja ludzi i pogróżki kierowane pod adresem minister były znakiem, że obrała ona słuszną ścieżkę.
• ... co wydarzyło się w 1978 roku w małej wiosce Xiaogang w prowincji An-chuej, w sercu Chin, gdzie uprawia się ryż?
  20 rodzin miało sekretne spotkanie. Mieszkańcy wsi byli biedni i popadli w desperację. System społeczności, stworzony przez chińskich komunistów w całym kraju, zakończył się zapaścią produkcji spożywczej. W tym systemie wszyscy byli odpowiedzialni za uprawę pól i wszyscy dzielili się zyskiem. Osoba, która ciężko pracowała, dostawała taką samą ilość jedzenia jak osoba, która nie zrobiła nic i to było przyczyną, dla której wiele osób nie chciało pracować. Mieszkańcy Xiaogang postanowili podzielić pola i każdy z nich mógł je uprawiać i otrzymywać z nich zyski. Nie rozmawiali o porozumieniu, więc komunistyczni urzędnicy się o nim nie dowiedzieli. Produkcja ryżu w wiosce poszybowała w kosmos. Takich wyników nie można było długo ukrywać. Sąsiedni mieszkańcy chcieli wiedzieć, jak ludzie z Xiaogang mogli tak wysoko podnieść produkcję ryżu. Inni też zaczęli robić to samo.
• ... jak wyeliminować przeszkody, które hamują rozwój biznesu w biednych krajach?
  Simeon Djankov z Banku Światowego razem ze swoimi kolegami odkrył, że w kraju, gdzie biznes nie idzie dobrze jest typem kraju, w którym osoby potrzebują przezwyciężać kilka biurokratycznych ograniczeń, w którym istnieje duża korupcja i popularna jest szara strefa. Biznes nie idzie dobrze także w krajach, które słabo regenerują się przez spłatę długów i wypełnianie kontraktów, w których trudno zarejestrować nieruchomości i wyjść na prostą po bankructwie partnera handlowego. Założenie firmy w Maputo trwa 153 dni, w Toronto tylko 2. Zarejestrowanie nieruchomości w Abudży wymaga 21 kroków, w Helsinkach tylko 3. Kiedy dłużnik może już spłacać zobowiązań i bankrutuje, wierzyciele otrzymują 13 centró z dolara w Mombaju, a w Tokio ponad 90 centów z dolara. Badania Djankova zwróciły uwagę na problem różnych warunków założenia firmy w różnych krajach. Co roku publikuje on raport, które kraje poprawiły sytuację, a które nie. Te raporty są dostępne dla wszystkich i mogą wpłynąć na możliwość przyciągnięcia przez państwo kapitału.
• ... ile pożyczek zostało spłaconych w banku Grameen, stworzonym do udzielania pożyczek najbiedniejszym ludziom w Bangladeszu?
  Zostało spłaconych ponad 98% pożyczek, co oznacza, że pieniądze Grameen Banku mogły być pożyczane kolejnym biednym ludziom. Grameen Bank ma 7,58 milionów kredytobiorców i od czasu jego założenia pożyczył on 7,4 miliarda dolarów. Wszystko zaczęło się, gdy profesor ekonomii, dr Muhammad Yunus odwiedził wiejską część Bangladeszu w 1976 roku. Spotkał tam Sufiję, bardzo biedną kobietę, która zmagała się z wykarmieniem swojej rodziny przez produkcję bambusowych krzeseł. Sufija była w pułapce. Potrzebowała pożyczyć 20 centów dziennie, żeby kupić materiał, ale bank nie dawał jej pożyczki, ponieważ nie miała wystarczającej gwarancji oraz kwota pożyczki była zbyt niska. Dlatego Sufija musiała pożyczyć pieniądze od lichwiarzy na bardzo duży procent. To spowodowało, że za 12 godzin pracy dziennie mogła zarobić tylko 2 centy. Sąsiedzi Sufiju doświadczali takiej samej frustracji. Profesor wyjął swój portfel i pożyczył Sufiji i jej 41 sąsiadom łącznie 27 dolarów. Niespodziewanie wszystko zostało zwrócone na czas. W przeciwieństwie do powszechnego przekonania, było możliwe pożyczenie pieniędzy biednym ludziom i otrzymanie ich z powrotem. 35 lat później ten profesor został laureatem nagrody Nobla.